• 1399/06/06 - 12:49
  • تعداد بازدید: 474
  • زمان مطالعه : 2 دقیقه

زبان بدن؛ زبانی بین‌المللی و جهانی

فضاسازی‌ و استفاده از زبان بدن در قصه‌گویی در نشست انجمن مجازی قصه‌گویی کانون کرمان مورد بررسی قرار گرفت.

به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان کرمان، علیرضا آقایی در چهارمین نشست مجازی انجمن قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کرمان فضاسازی و چگونگی استفاده از زبان بدن در قصه‌گویی را تشریح کرد.

بنابر این خبر، چهارمین نشست انجمن قصه‌گویی کانون کرمان در قالب سلسله گفتگوهای خودمانی قصه و قصه‌گویی ۲۸ مرداد ۹۹ به صورت زنده از صفحه اینستاگرام anjomanghesehgouee_kerman  و با گفتگوی زهره دهیادگاری کارشناس آفرینش‌های فرهنگی کانون کرمان با علیرضا آقایی کارشناس مسئول آفرینش‌های فرهنگی، مجری، مدرس  و قصه‌گوی برگزیده کانون ایلام صورت گرفت.

آقایی بحث را با تاکید روی طراحی فضای قصه این‌گونه آغاز کرد: فضاسازی استفاده درست، منطقی و در اختیار قصه برای مخاطب است به شکلی که این قرارداد تا پایان قصه باقی بماند و تغییر نکند و اگر قصه‌گو بخواهد مخاطب را با خودش همراه کند و او را به تفکر و تخیل وادارد باید از ابتدا با کارگردانی دقیق فضای قصه را برایش تعریف کند تا این ابزار در کنار بیان، حس، ارتباط با مخاطب، ورود و خروج، تعامل و ابزار قصه‌گویی دنیای واحد و زیبایی بسازد.

وی تقسیم‌بندی زمان قصه به قطعه‌های کوچکتر و گنجاندن خلاقیت، تعلیق، تصویر زیبا و مشارکت با مخاطب در هر قطعه را از راه‌کارهای مفید قصه‌گویی دانست.

همچنین ایشان طراحی صحنه را با برنامه‌ریزی روی «نقطه طلایی استیج»، «مکان مناسب ارتباط‌گیری با مخاطب»، «عمق صحنه و مکان فکر کردن و صحبت کردن قصه‌گو با خودش»، «محل مناسب بالابردن هیجان» و «گوشه ایده‌آل ایجاد ترس و اضطراب» را با همراهی زبان بدن از تاثیرگذارترین ابزارهای قصه‌گویی ذکر کرد.

آقایی افزود: «قصه‌گو موظف است فضای قصه را خودش بسازد و استفاده از عناصر موجود در صحنه، از آنجا که ممکن است تلقی متضاد و متفاوتی با تخیل مخاطب ایجاد کند مناسب نیست.»

در قسمت دوم انجمن مجازی قصه‌گویی کانون کرمان کارشناس نشست در مورد زبان بدن بیان کرد: «زبان بدن یعنی تصویری که حرکات چهره، دست، پا و نمای کلی بدن می‌سازند و با آن به جای کلمات و واژه‌ها، احساسات و عواطف را نشان می‌دهند و مخاطب را وادار می‌کند در ذهنش برای این حرکات دیالوگ و کلام بنویسد و یک زبان بین‌المللی و جهانی است.»

او استفاده هر چه بیشتر از زبان بدن را برای ارتباط بیشتر بین قصه‌گو و مخاطب جایز دانست و یادآور شد: قصه‌گو نباید کلام و زبان بدن را با هم استفاده کند و بهتر است اجازه دهد هر کدام از این ابزار جداگانه قصه را پیش ببرند.

 در پایان چهارمین نشست از سلسله گفتگوهای خودمانی انجمن قصه‌گویی کانون کرمان، مریم منصوری نفر اول بخش دختران و پسران بیست‌ودومین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی، داستان آقای هزارپا و کفشدوزک را برای حاضران قصه‌گویی کرد.

این گفتگوی تخصصی پیرامون فضاسازی و زبان بدن در قصه‌گویی در صفحه anjomanghesehgouee_kerman حفظ شده و برای علاقه‌مندان قابل دسترسی است.

0 نظر برای این مقاله وجود دارد

نظر دهید

متن درون تصویر امنیتی را وارد نمائید:

متن درون تصویر را در جعبه متن زیر وارد نمائید *

شخصی سازی

انتخاب حالت کور رنگی

انتخاب رنگ

اندازه فونت